Vorige maandag ben ik naar het Vleeshuis geweest, het museum in Antwerpen dat handelt over 'de klank van de stad'. Ik ben er een instrument gaan bestuderen, een Engelse gitaar (cistervorm) uit het midden van de 18e eeuw.
Op de zolder van een museum vertoeven is altijd iets speciaals; je ziet er dingen liggen die te onvolledig, te lelijk, te delicaat of te groot zijn voor in de tentoonstelling. Intrigerend dus, opgerolde plannen en klavieren met doeken over en kasten vol archiefmateriaal en hier en daar een harpje of een cello in een hoek...
Met witte handschoentjes, een loep en houten meet-apparatuur begon ik eraan. Ik nam alle maten en specifieke details van de onderdelen van het instrumentje op (blijkt achteraf dat ik uiteraard enkele essentiële dingen vergeten ben!) en ben sindsdien voorzichtig bezig aan een 'registratietekening' en een begeleidend werkschriftje. Die enkele uurtjes in die unieke sfeer in het museum hebben mij nieuwe zin gegeven in wat ik al langer droomde; ik zou graag ooit geschiedenisleraar worden (voor instrumentenbouwers?) en in een instrumentenmuseum onderzoek en registraties doen... Blijven dromen, en vooral: blijven studeren!
Doei
